Ouders komen, in hun functie als ouders, opvoeders, verzorgers, dagelijks voor moeilijke en lastige keuzes te staan. Ik zou ouders willen aanraden eens de WWPD techniek te gebruiken. WWPD, ofwel: Wat zou Picard doen?
Andrew West and Ellis Collins noemen Star Trek creator Gene Roddenberry een humanistische held: ”My humanist hero is Gene Roddenberry, the creator of Star Trek and, I think, the most effective communicator of Humanism there has ever been.’‘ Bron: Humanist Hero: Gene Roddenberry. De uitspraak waarop ik hier verder wil filosoferen is ”WWPC (What Would Picard Do) is kind of a joke, but also quite a powerful way to frame any moral question.’‘
Het karakter Jean Luc Picard is de verpersoonlijking van dit humanistisch-utopische wereldbeeld. Niet alleen omdat Roddenberry hem zo goed neerzette, maar ook door de persoon van de acteur Patrick Stewart die hem weergaloos tot leven bracht. Patrick Stewart is een van mijn humanistische helden, een ijveraar voor mensenrechten en tegen (huiselijk) geweld.
Hij groeide als kind op een gezin met een gewelddadige vader en is nu een strijder tegen (onder andere) huiselijk geweld. Hij stelt dat hij zijn white privilege gebruikt ten gunste van de stemlozen.
In Star Trek (alle versies en alle films) was de belangrijkste richtlijn de Prime Directive, die inhield dat ”De Federatie” nooit mocht ingrijpen in de eigen zaken, religies en gewoonten van een cultuur. De humanistische visie die stevig werd neergezet, was dat mensen vrij zijn om te doen wat zij willen, zonder tussenkomst van anderen, maar dat als ze hulp nodig hebben dan doe je dat gewoon. Die persoonlijke vrijheid werd uiteraard wel beperkt tot de grenzen van de vrijheid van anderen; iemand dood maken bijvoorbeeld is een sterke beperking van de vrijheid van die persoon. En met mensen of personen werden niet alleen de mensen van de planeet aarde bedoeld, maar elk levend wezen met zelfbewustzijn. Zelfs werd gespeeld met het idee dat ook een artificiële intelligentie (een androïde robot als Data bijvoorbeeld of het holografisch medisch noodprogramma ”The Doctor” in ”Deep Space Nine”) als een mens of persoon beschouwd zou kunnen worden.
Ouders komen, in hun functie als ouders, opvoeders, verzorgers, dagelijks voor moeilijke en lastige keuzes te staan. Ik zou ouders willen aanraden eens de WWPD techniek te gebruiken. Je staat voor een moeilijke, lastige keuze. Begin niet gelijk in het rond te slaan of in het wilde weg tips en goedbedoelde raad op te volgen, maar neem even de tijd om jezelf die vraag te stellen: WWPD, ofwel: Wat zou Picard doen? Nu had Picard natuurlijk niet dagelijks te maken met borstvoedings- en opvoedingsproblemen, maar het principe kan wel worden toegepast. Namelijk het principe van het in zijn waarde laten van elke persoon en helpen als dat nodig is. Een kind dat nieuw is in onze wereld kan soms een vergelijkbaar effect hebben op zijn ouders als zou het een buitenwerelds persoon zijn. We kunnen hem nog moeilijk inschatten en weten nog weinig van zijn achtergrond, ervaringen en verwachtingen.
[/av_textblock]
[/av_three_fifth][av_one_full first min_height=” vertical_alignment=” space=” custom_margin=” margin=’0px’ padding=’0px’ border=” border_color=” radius=’0px’ background_color=” src=” background_position=’top left’ background_repeat=’no-repeat’ animation=”]
[av_textblock size=” font_color=” color=”]
Gelukkig is een mensenkind niet een wezen uit de grenzen van ons sterrenstelsel en hoeven we niet dapper te gaan waar niemand ooit eerder ging. We weten inmiddels door de inspanningen op het gebied van onderzoek van de ontwikkeling van het menselijke brein heel wat over kinderen, hun noden en verwachtingen. Die wetenschap kunnen we heel goed gebruiken om te bedenken wat we moeten doen om het kind in zijn waarde te laten (anders gezegd: voldoe aan zijn biologische en psycho-emotionele behoeften en verwachtingen) en hem de hulp te geven die hij nodig heeft. Net zoals Picard dat zou doen bij het ontmoeten van een nieuwe cultuur.