Geplaatst op 1 reactie

Vaderende vaders, mannelijke mannen

Vaderende vaders, mannelijke mannen. Prolactine, oxytocine en testosteron. Over jongetjes en mannen, meisjes en vrouwen.

Ik was afgelopen week op het Congres Vaders in de 21e eeuw. Als spreker en als deelnemer. Een co-organisatie van Vakblad vroeg en NIP (Nederlands Instituut van Psychologen) was het en de deelnemerslijst was ongelooflijk breed. Vrijwel elke discipline en vakgroep die werkt met ouders en kinderen was wel vertegenwoordigd. Ik vind dit voor mij een professionele bonus, het contact met zoveel verschillende vakmensen, die allemaal hun eigen kijk op het verschijnsel ouders en kinderen hebben. Het helpt bij het wegnemen van oogkleppen en stokpaardjes. Het helpt mijn kijk op ouders en kinderen te verbreden. In die hele zorgwereld rond ouders en kinderen gaat het in de praktijk vaak over moeders en kinderen en de rol van de vader komt pas sinds relatief ook in de kijker. Ik werd wat dat betreft met mijn neus stevig op de feiten gedrukt: ook in mijn vak zou ik meer oog moeten hebben voor de vader, of liever voor de partner van de voedende moeder.

Mijn eigen lezing ging over de rol van de vader bij borstvoeding. Gelijk in het begin maakte ik al duidelijk dat ik die vader  liever de partner noem en dat de aan- of afwezigheid van Y-chromosomen daar wat mij betreft niets uitmaakt. Ook niet of er een biologische relatie is tussen de ouders en het kind. De moederrol is voor de persoon die het kind voedt en verzorgd aan de borst de vaderrol is voor de partner M/V/X. Ik heb het verder gehad over de vaderende vader en of dat wel een modern concept is, zoals tegenwoordig vaak wordt gedacht. Als je kijkt naar de biologie en de historische antropologie dan blijkt dat helemaal niet zo’n nieuw concept te zijn.

En dat is logisch, als je het vanuit evolutionair perspectief bekijkt. Het door enkel de moeder voeden en grootbrengen van het nageslacht is een veel te grote energie investering om rendabel te zijn. Daarom staan alle mensen bloot aan hormonale invloeden die zorggedrag bevorderen. Ongeacht hun X-Y chromosomen verdeling. En wat doet die vaderende vader dan rondom borstvoeding? Hij/zij/X beschermt vrouw en kind, ondersteunt de borstvoeding relatie, is hoofd facilitaire dienstverlening in het gezin en legt de basis voor zijn/haar/hun eigen relatie met het kind. Dit zijn belangrijke taken, voor de moeder en het kind, maar ook voor de partner zelf.

Naast mijn eigen lezing was ik als deelnemer aanwezig bij de andere lezingen en een keuze sessie. Die laatste werd gegeven door Jeroen de Jong, Praktijkvader. Ik had van hem al meer gehoord en gezien en gelezen en ik werd ook deze keer niet teleurgesteld. Wat een inspiratievolle verteller. Wat me aan hem vooral zo bevalt is dat hij er niet voor terugschrikt om voor de mannelijke man te pleiten. Niet een jongetje in een volwassen lijf dat stoer moet lopen doen, maar een werkelijk volwassen man, die niet stoer hoeft te doen om een echte man te zijn. Een echte man zijn is wat nodig is om een echte vader te kunnen zijn. En net zo moet een vrouw een echte volwassen vrouw zijn, en geen meisje in een volwassen lijf, om echt moeder te kunnen zijn. Geen jongetjes en meisjes die vadertje en moedertje spelen, maar werkelijk, innerlijk volwassen vrouwen en mannen die waarlijk moeder en vader kunnen zijn. Een heel verfrissende kijk, die ook inhoudt dat je als waarlijk volwassen mens ook je verantwoordelijkheid kunt nemen om je eigen behoeften en wensen even opzij te zetten, te parkeren, ten gunste van je kinderen en je gezin. Niet om jezelf op te offeren, maar om prioriteiten te stellen.

 

1 gedachte over “Vaderende vaders, mannelijke mannen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.