Geplaatst op 6 Reacties

Schuift dat nog wat, die borstvoeding?

schuift dat nog wat die borstvoeding

Schuift dat nog wat, die borstvoeding? Moederschap, ouderschap, borstvoeding, dat schuift allemaal niks, het kost vooral, in materiële zin.

Titelafbeelding: beloningsstickers
Inspirerend artikel voor dit blog: Priming children to expect rewards for doing what they’re told can harm their social skills in the long term: The Dangers of Using a Sticker Chart to Teach Kids Good Behavior – The Atlantic

Twee quotes:
I like to call this phenomenon, in which reward systems become pervasive in family life, a “reward economy.” In reward economies, kids learn to trade desirable behavior for a reward.” en ”Insights from behavioral economics help explain this effect. From that perspective, the problematic attitude of children raised in a reward economy—“What’s in it for me?”—is a predictable response to the collision of social norms (the invisible forces that shape how humans act) with market norms (a system of payments, debts, contracts, and customers).”

Het hier geciteerde artikel vergelijkt opvoeden middels beloningssystemen met een economisch marktmodel. Het risico ligt op de loer dat een kind van wie een dienst wordt gevraagd, of zelfs maar normaal sociaal gedrag naar zijn brusje, reageert met een ”Wat schuift dat?”. Externe, materiële beloningen voor gewenst gedrag wijzigen volgens dit artikel ook hoe kinderen relaties zien en vormen. Het intrinsieke intermenselijke gedrag wordt omgevormd door commercieel economisch gedrag. Niets voor niets; zelfs liefde en genegenheid moeten worden gekocht en betaald. Het geeft mij visioenen van Ferengi (zie afbeelding). Terzijde: Ferengi zouden hun moeder verkopen en er door hun volksgenoten om worden geprezen: ”Selling one’s mother for gold-pressed latinum, the principal form of legal tender among Ferengi, is an act that would be looked on with admiration in Ferengi society.”. Bron: Wikipedia.)

Moederschap, ouderschap, borstvoeding, het schuift allemaal niks, het kost vooral, in materiële zin. Zou er, hier even op doorfilosoferend, zóú er een link kunnen zijn met de moeite die hedendaagse ouders hebben met het altruïstisch geven aan hun kinderen (van hun tijd, affectie en aandacht), zou dat te maken kunnen hebben met die beloning-gebaseerde opvoedmethodieken die al enige tijd in zwang zijn en waaraan zij zelf misschien ook blootstonden? Zou de verandering in de relatievaardigheden van kinderen, die volgens dit artikel het gevolg is van die beloningseconomie opvoeding, daartoe kunnen leiden? Dat mensen die op deze manier zijn grootgebracht eigenlijk verwachten dat zij voor hun inspanning worden beloond? Beloond op een materiële manier. Want beloning komt wel, ooit, wanneer je het resultaat van je inspanningen mag genieten bij je inmiddels volwassen kinderen. Ook al eerder zie je beloning in de uitwisseling van genegenheid en liefde in je gezin. Maar dat is niet zo tastbaar als een sticker en een cadeautje in ruil voor een vol stickervel.

Ouderschap vergt een boel inzet, sommigen noemen het zelfs opoffering, om het goed te doen. Het vergt altruïsme, ofwel belangeloos iets doen voor een ander, zonder een beloning of een dienst terug te verwachten. Dat geldt uiteraard voor het geven van borstvoeding, maar is daaraan niet exclusief verbonden. Ook wie kiest voor andere manieren van voeden en koesteren moet dat met volledige en onbaatzuchtige inzet doen. Die onvoorwaardelijke inzet is gelijk ook een spiegel, een voorbeeld voor de kinderen en hun latere gedrag. Zij leren ermee dat je dingen doet (of laat) niet om er zelf beter van te worden, maar uit compassie, genegenheid en liefde. En weet je wat: je krijgt als beloning dat je er zelf liefde en genegenheid voor terug krijgt. Dat is heel erg goed voor je zelfbeeld en je gevoel voor eigenwaarde. Zowel voor de hierin investerende ouder als voor het opgroeiende kind.

Dus wat schuift dat, dat responsieve, onvoorwaardelijke opvoeden? Het betaalt zich uit in een goed zelfbeeld, een gezond gevoel van eigenwaarde en veel liefde te geven en ontvangen.

Hoe zit dat voor jou? Wat schuift het voor jou, al die inzet voor je kind?

 

6 gedachten over “Schuift dat nog wat, die borstvoeding?

  1. Het enthousiasme waarmee mijn dochter ‘de borst in duikt’, de vredige glimlachjes tijdens het voeden, het ‘milkdrunk’ lachje na de voeden… Allemaal onbetaalbaar!
    En zo mooi dat ze in 4 maanden tijd al zo ontzettend gegroeid is en dat enkel op mama’s melk! 🙂

    1. Het schuift toch wel degelijk, die borstvoeding en dat moederschap 😉

  2. Mooi stuk mam! Ik wacht nog n jaartje of 20 op die beloning 🙂

  3. Wat schuift dat, borstvoeding geven? Toevallig vroeg ik vanmorgen aan mijn dochtertje van 20.5 maanden, toen ze bij me dronk, “Lekker?” Waarop ze, tussen wisselen van borsten door, volmondig “Ja” zei. Daar kan gewoon niets op tegen.

    1. Dan smelt je ter plekke 🙂

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.