Geplaatst op 6 Reacties

Op wiens verzoek? Op wiens bevel?

handwerk

Verzoeken en bevelen, gebieden en verbieden, zijn werkwoorden die beogen gedrag te beïnvloeden. Zwangerschap, baring en moederschap zijn perioden in het vrouwenleven waar deze woorden een belangrijke rol spelen. Juist in deze fasen van eht leven zuden deze woorden minder dominant horen te zijn.

Titelfoto (c) 2015 Gonneke van Veldhuizen-Staas: Geen verbod of gebod, maar een ”Ga je gang!”

Zomaar twee antwoorden die ik in dit verband gaf aan moeders via Facebook:

Voeden op verzoek wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd, omdat niet alle kinderen heel duidelijke signalen geven. Je kunt als moeder ook zelf het initiatief nemen en, naast de keren dat je kind zelf vraagt, de borst aanbieden (niet verplicht te accepteren!) voor en na elke keer slapen en elke keer als je zelf iets eet of drinkt terwijl ze wakker is. Voedingen hoeven ook niet een bepaalde tijd te duren, als je kind klaar is, is ze klaar. Je eigen maaltijden, snacks en tussendoortjes duren ook niet even lang en bevatten ook niet allemaal evenveel voedsel/vocht.
Borstvoeding is altijd het eerste wat de schuld krijgt. Een arts kan je nergens toe verplichten en al helemaal niet tot het stoppen met borstvoeding. Als jij door je GBP (gastric bypass) tekorten hebt, dan moeten die op een andere manier worden aangevuld, mogelijk met suppletie injecties. Je maag en darmen doen het nu even niet zoal je zou willen. Dat komt door de GBP, niet door de borstvoeding. Voor je kind is kunstvoeding een risico factor voor later overgewicht, weet die dokter dat?

Voeden op verzoek lijkt een heel vriendelijke manier om gedrag te beïnvloeden, maar het gebod om te voeden op verzoek kan als een beperking van gedragsmogelijkheden werken. Probleem hierbij is dat moeders vaak het gevoel lijken te hebben dat adviezen voorschriften zijn waarvan niet mag worden afgeweken. Het advies te voeden op verzoek van de baby wordt dan een harnas waarin je je haast niet meer kunt bewegen. Je voelt dan dat je alleen nog maar kunt voeden als de baby dat verzoekt. Maar wat nu als je met het voeden op verzoek advies niet ook goede informatie hebt gekregen hoe zo’n verzoek om gevoed te worden eruit ziet? Of als het gepaard gaat met al dan niet uitgesproken regels over minimale tijden tussen voedingen of de plaats waar moeder en kind zich bevinden? Dan kan het zomaar gebeuren dat kinderen die op verzoek gevoed worden veel te weinig gevoed worden. Een goede basis wordt gelegd door je kind in de eerste weken na de geboorte nooit verder dan op armlengte afstand van je vandaan te hebben (uitgezonderd toiletbezoek of douchen) en bij elke kik (al dan niet hoorbaar) te veronderstellen dat, en te reageren alsof, het een voedingsverzoek is. Je komt er snel genoeg achter of het dat was of dat er behoefte was aan een schone luier. Na verloop van tijd kan er iets vaker iets meer afstand tussen moeder en kind komen en worden voedingssignalen vaak wat duidelijker. Ook behoefte aan nabijheid, troost en knuffels kunnen worden opgevat als voedingssignalen: er is voeding nodig voor de ziel en ook die komt uit de borst, komt dat even handig uit. Als je als moeder toch wat problemen hebt om hongersignalen op te vangen (en dat kan, dat gebeurt wel vaker) dan kun je naast de signalen die je wel opvangt je kind de borst aanbieden voor en na elke keer slapen en elke keer dat je zelf iets te eten drinken of snoepen neemt en je kind is wakker. Of je kind de aangeboden borst accepteert en hoe veel/hoe lang, daarover beslist je kind zelf. Kwestie van eten onder eigen regie.

Stop!
Stop! doe dit, doe dat, doe dit niet, doe dat nooit!

Het tweede citaat was een antwoord op een vraag van een moeder die op voorschrift of zelfs bevel van de dokter de borstvoeding aan haar kind moest stoppen. Moeder had een Gastric Bypass (GBP) ondergaan en haar lichaam functioneerde niet zoals verwacht. Dat kan gebeuren, dingen gaan niet altijd zoals je ze verwacht en elke grote buikoperatie kan ongewenste complicaties opleveren. Het wegnemen van een flink deel van het spijsverteringssysteem geeft een heel hoog risico op ondermaats functioneren van die spijsvertering en daarmee van de opname van  voedingsstoffen. Veel mensen met een GBP (hoe belangrijk dat ook was voor hun gezondheid!) hebben tekorten van een aantal voedingsstoffen. Het is lichtelijk onnozel om daar de borstvoeding de schuld van te geven en het kind op te zadelen met verhoogde risico’s voor het latere gewicht door de moeder te dwingen het kind kunstvoeding te gaan geven. Overgewicht was om te beginnen het probleem. Aanleg voor overgewicht of voor gedrag dat tot overgewicht leidt gaat van generatie op generatie over en het is gewoon dom om een kind bloot te stellen aan vermijdbare risico’s op dat vlak. Een ongezonde start voor dat kind op bevel van de dokter. Hoe verdraaid wil je het hebben?

Liever dan geboden en verboden, verzoeken en bevelen, geven we moeders heel veel goede informatie op basis waarvan ze hun eigen weloverwogen keuzes kunnen maken. Ga je gang moeder, informeer jezelf, ga te rade bij mensen die er verstand van hebben en liever nog bij meerdere mensen om ook verschillende invalshoeken te hebben en maak je keuze. En bedenk dat je na vrijwel elke keuze kunt evalueren en bijstellen. Zelfs terugkomen op een keuze is meestal mogelijk. Maar dan wel onder je eigen regie. Jouw lijf. Jouw kind. Jouw keuze.

6 gedachten over “Op wiens verzoek? Op wiens bevel?

  1. […] met het onthouden van borstvoeding en allerlei regels over wanneer wel en niet. Daarover ging Op wiens verzoek? Op wiens bevel? Want we moeten gewoon eerst even duidelijk stellen dat er maar heel weinig mensen zijn die een […]

  2. […] Op wiens verzoek? Op wiens bevel? […]

  3. […] op verzoek Op wiens verzoek, op wiens bevel? Zoekterm ”voeden op verzoek” op het oude blog Zoekterm ”Schema” op het oude […]

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.