Mutsen en prutsen

Op de foto de kleinzoon van de auteur met de allermooiste muts die oma kon vinden, nu blijkt oma zelf een muts … Geen mutsen en prutsen, geen gemuts en gepruts.

Andersson O, Hellström-Westas L, Andersson D, Domellöf M: Effect of delayed versus early umbilical cord clamping on neonatal outcomes and iron status at 4 months: a randomised controlled trial. BMJ. 2011; 343: d7157.

De baby een mutsje op, praten met de moeder over de gebeurtenis om de papieren in te vullen en de baby betasten en bevoelen om te zien of alles in orde is. Normaal patroon lijkt het, niks mis mee. Fout. Volgens vroedvrouw en opleider Carla Hartley zijn dat drie belangrijke dingen die we niet meer moeten doen bij pasgeboren. Geen muts, geen gemuts en geen gepruts. In het Engels klinkt het treffender: Stop hatting, chatting and patting.
De redenen zijn goed, als je er even over nadenkt. We doen het zo automatisch, die muts, want we willen dat bolletje beschermen. Tegen afkoeling, tegen invloeden, tegen alles. Maar als pasgeboren hoofdjes beschermd moesten worden, zouden ze dan niet met die bescherming geboren worden? Zou die niet meegeleverd worden? O, wacht eens. die bescherming wordt ook meegeleverd, van dezelfde leverancier als alle andere bescherming: de moeder.
De instincten van de baby in combinatie met het lichaam en de melk van de moeder beschermen het kind tegen kouvatten, energieverlies en infecties. Zo min mogelijk blootstelling aan vreemde bacteriën helpt ook beschermen. Dus handen af van de baby en ook even niet praten tegen en over de moeder en haar kind. Laat het nieuwe gezin maar even alleen met hun werk van kennismaken en beschermen. De instincten van het kind zorgen ervoor dat hij bij voorkeur in foetushouding op zijn buik op de buik en borst van zijn moeder ligt [zich ongestoord daarbij kunnen richten naar de stemmen die hij al goed kent, zonder afleidende stemmen van vreemden, helpt]. Dat is ook de beste houding voor het lichaam van zijn moeder om signalen over zijn lichaamstemperatuur op te vangen. Moeders lichaam functioneert dan als een interactieve thermostaat die hoger of lager gaat om het kind op de juiste temperatuur te houden.

Ik zou het lijstje willen aanvullen met: stop knippen, prikken en prutsen. Prutsen hadden we al, maar dat kan er gerust nog eens bij, want er wordt wat af geprutst aan een pasgeboren kind. Knippen slaat op de navelstreng. Allerlei onderzoeken laten zien dat het snel knippen van de navelstreng meer nadelen dan voordelen heeft. Kinderen waarvan de navelstreng binnen een paar minuten na de geboorte wordt geknipt hebben een lager bloedvolume, minder ijzerreserve (Andersson et al, 2011) en mogelijk minder vitamine K.

Prikken slaat zowel op de moeder als op het kind: de placenta wordt over het algemeen heus ook goed geboren zonder een extra injectie met synthetische oxytocine (vooral als de baby bloot op de blote buik van de moeder zorgt voor grote golven natuurlijke oxytocine). Grote hoeveelheden synthetische oxytocine kunnen het goed functioneren van moeder’s eigen oxytocine in de eerste dagen tegenwerken. En prikken in de baby met de eerste vitamine  K toediening. Heeft iemand eigenlijk wel eens de nadelen van het verstoren van een kind in dat eerste uur postpartum vergeleken met de mogelijke, zeer sporadisch voorkomende schade door niet in de  eerste uren vitamine K te geven?

En dan het gepruts. Ik wil graag een pleidooi houden voor het weer aanleren door zorgverleners van vaardigheden van het vergaren van informatie met de ogen, oren en neus, in plaats van met de vingers en voornamelijk apparaten. Een kind dat na een normaal verlopen zwangerschap zonder overwegende complicaties wordt geboren mag worden verwacht gezond te zijn en geen direct medisch ingrijpen nodig te hebben. En dus ook geen gepruts.
Lees hier alles over oxytocine:

en hier over de andere kant van oxytocine: