Geplaatst op Geef een reactie

Heksenjacht op andersdenkenden

heksenjcht op andersdenkenden

In de heksenjacht op andersdenkenden worden ouders die het bed delen met hun kind en ouders van kinderen met hersenletsel als kindermishandelaars en mogelijk kindermoordenaars weggezet. Net als ouders die over allerlei andere zaken anders denken dan de mainstream adviezen.

Titelfoto: Hans en Grietje als professionele heksenjagers in de film Hansel & Gretel: Witch Hunters (2013)

Dinsdag 15 maart 2016, RTL4, EditieNL kwam met een item over samen slapen:

Met je baby of peuter samen in één bed slapen? Uit onderzoek blijkt dat veel ouders erover liegen omdat ze bang zijn voor vooroordelen. Maar moeten ouders zich daarvoor schamen? Lees en kijk verder: ‘Samen slapen met je baby? Pas op!’ – RTL Nieuws. Chantal Jongenotter werd geïnterviewd als een van die moeders die zich van de officiële adviezen (benadrukt door kinderarts Ko van Wouwe, verbonden aan TNO Leiden) niets aantrekken. Dit soort ouders, die over het algemeen juist goed nadenken over wat ze doen en goed op de hoogte zijn van al het onderzoek over kindergedrag, voeding en slaap, worden door die officiële richtlijnen min of meer weggezet als onverantwoordelijk handelende risiconemers. Wat is daar eigenlijk van waar? Is het bed delen met je kind werkelijk zo gevaarlijk als wordt gesteld? Ben je werkelijk een potentiële kindermoordenaar als je je kind bij je in bed neemt? Of is het gewoon een heksenjacht op ouders die niet met de officiële richtlijnen in de pas lopen?

Het bewijs voor het detrimenteus effect van het delen van het bed is wiebelig. Voor een zeer uitgebreide beschrijving van veilig samen slapen, het hoe, wat en waarom, verwijs ik naar het door collega Marianne Vanderveen vertaalde ”Slapen met je baby” van dr. James McKenna. Op Kiind vind je een kortere uitleg waarom samen slapen juist gezond is en bij Kenniscentrum Borstvoeding een vertaling van een Unicef folder met informatie voor veilig samen slapen. Voor wat ik erover schreef zoek je in in de categorie  Slaap en slapen.

Heksenjacht op ouders komt ook in andere settings voor. Zo is er de hypothetische doodsoorzaak Shaken Baby Syndroom (SBS). Ik stel met nadruk ‘hypothetisch’, omdat de beschrijving ervan nooit verder is gekomen dan een theorie. Die theorie heeft al wel in talloze rechtszaken (met name in de USA en Engeland) ouders een vonnis voor kindermishandeling (met de dood tot gevolg) bezorgd. En nu vallen er ook al artsen als slachtoffer van deze onbewezen theorie. Artsen die de wetenschappelijke gronden en waarschijnlijkheid van SBS theorie ter discussie stellen.

The medical theory of “shaken baby syndrome” (SBS) is quickly losing credibility, with many doctors, scientists, and attorneys now speaking out against SBS and the fact that innocent parents have been falsely accused of child abuse. Courts are now re-trying some cases based on testimonies from these doctors and professionals, and some cases have recently been over-turned. Lees verder: World Renowned Neuropathologist has Career Destroyed for Disproving Shaken Baby Syndrome

Shaken Baby Syndrome wordt beschreven als specifieke hersenbeschadigingen (de triade: subduraal hematoom, retinale bloeding en zwelling in de hersenen) als gevolg van het heftig door elkaar schudden van een baby. Dr. Squier (foto) voert aan dat dat een onhoudbare theorie is, omdat je, gegeven de anatomie van het jonge kind met de nog zwakke musculatuur, in dat geval eerder schade aan de nek zou verwachten dan in het hoofd. De hersenen liggen goed beschermd en zijn alleen gevoelig voor een harde klap of stoot tegen het hoofd. Bij schudden verwacht je kwetsuren die vergelijkbaar, maar ernstiger, zijn met whiplash. Ook de grondlegger van de theorie, Dr. A. Norman Guthkelch, vindt veertig jaar na dato, dat de hypothese opnieuw en kritisch onder de loep genomen moet worden. Het was om te beginnen nooit zijn bedoeling geweest er een gereedschap van te maken om ouders naar de gevangenis te sturen.

Een goed onderbouwde weerlegging van de SBS hypothese met een oproep een eind te maken aan deze ”iatrogene mishandeling” (valse beschuldigingen van kindermishandeling zijn ook mishandeling, door een zorgverlener [”iatrogeen”] vanwege het immense effect op kinderen, ouders en families in het volgende onderzoek:

Steven C. Gabaeff, Exploring the controversy in child abuse pediatrics and false accusations of abuse, Legal Medicine, Volume 18, January 2016, Pages 90-97, ISSN 1344-6223, http://dx.doi.org/10.1016/j.legalmed.2015.12.004. (http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1344622315300523)

Abstract: There is a controversy in child abuse pediatrics between an established corps of child abuse pediatricians aligned with hospital colleagues and law enforcement, and a multi-specialty challenger group of doctors and other medical professionals working with public interest lawyers. The latter group questions the scientific validity of the core beliefs of child abuse pediatricians and believes that there are a substantial number of false accusations of abuse occurring. An unproven primary hypothesis, crafted around 1975 by a small group of pediatricians with an interest in child abuse, lies at the foundation of child abuse pediatrics. With no scientific study, it was hypothesized that subdural hemorrhage (SDH) and retinal hemorrhage (RH) were diagnostic of shaking abuse. That hypothesis became the so-called “shaken baby syndrome.” Through the period 1975–1985, in a coordinated manner, these child abuse specialists coalesced under the American Academy of Pediatrics and began working with district attorneys and social workers, informing them of the ways in which their hypothesis could be applied to prosecutions of child abuse and life-altering social service interventions. In a legal context, using then-prevailing evidentiary rules which treated scientific expert testimony as valid if it was “generally accepted” in the field, they represented falsely that there was general acceptance of their hypothesis and therefore it was valid science. As the ability to convict based on this unproven prime hypothesis (SDH and RH equals abuse) increased, some defense attorneys were professionally compelled by their own doubts to reach out to experts from other fields with experience with SDH and RH, trauma, and biomechanics, for second opinions. Medical and legal challenges to the established thinking soon emerged, based on both old and new evidenced-based literature. As the intensity of the controversy increased, the probability of false accusation became more apparent and the need to address the issue more pressing. Since false accusations of child abuse are themselves abusive, efforts to eliminate such false accusations must continue.

van Wikipedia leende ik dit:

In 2012, Dr. A. Norman Guthkelch, the neurosurgeon often credited with “discovering” the diagnosis of SBS, published an article “after 40 years of consideration,” which is harshly critical of shaken baby prosecutions based solely on the triad of injuries. Again, in 2012, Dr. Guthkelch stated in an interview, “I think we need to go back to the drawing board and make a more thorough assessment of these fatal cases, and I am going to bet . . . that we are going to find in every – or at least the large majority of cases, the child had another severe illness of some sort which was missed until too late.” Furthermore, in 2015, Dr. Guthkelch went so far as to say, “I was against defining this thing as a syndrome in the first instance. To go on and say every time you see it, it’s a crime…It became an easy way to go into jail.”

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.