Geplaatst op Geef een reactie

Gewone mensen

gewone mensen

Vrouwen die borstvoeding geven zijn net gewone mensen die gewone mensendingen doen en mogen en eten! Een van de meest succesvolle manieren om borstvoeding te ondermijnen is het moeilijk maken door het doen voorkomen alsof je als voedende moeder allerlei speciale dingen moet en allerlei gewone dingen niet mag.

Dit heb ik, in diverse vormen en variaties, al vaker gezegd dan ik kan tellen, in allerlei omstandigheden. De mensheid had het nooit voor elkaar gekregen de dominante soort op aarde te worden als borstvoeding geven werkelijk zo’n verschrikkelijk mijnenveld van ge- en verboden was. De biologie zit in feite vrij simpel in elkaar. Elk levend organisme heeft een sterke drang tot persoonlijk overleven en een meestal even sterke en soms zelfs sterkere drang tot het overleven van de soort. Voor het overleven van de soort is voortplanting noodzakelijk en het beschermen van het nageslacht tot het zich ook weer kan voortplanten.

Planten en dieren hebben allerlei soorten strategieën ontwikkeld om dat nageslacht te beschermen. Soms door grote aantallen, zodat er altijd genoeg individuen overblijven, soms met afschrikmechanismen en soms door zeer persoonlijke bescherming van een of enkele exemplaren tegelijk. In de evolutie werden de energiekosten voor voortplanting altijd afgewogen tegen de energiekosten van de beschermingsmaatregelen en de kosten en baten van een enkele of meerdere voortplantingsrondes.

Ingepakt in korsetten en parafernalia die het vrouwelijk lichaam ontkennen konden vrouwen wel worden ingeperkt en onderdrukt, maar nooit volledig monddood gemaakt. (Dame Maggie Smith als Violet Crawley in Downton Abbey.)

Bij de soorten waar maar een enkele of een paar nakomelingen tegelijk moeten worden beschermd en waar is gekozen voor meerdere voortplantingsrondes per vrouwelijk exemplaar is het belangrijk dat de individuen die de jongen voortbrengen en ze beschermen dit op een zodanige manier kunnen doen dat ze zelf gezond blijven. Het is natuurlijk niet erg biologisch economisch als de moeder, want dat is vaak degene die draagt, baart, zoogt en zorgt bij deze soorten, aan die taken ten onder zou gaan. Dat werkt tegen de instandhouding van het individu en tegen de instandhouding van de soort. Je zou zelfs kunnen stellen dat hoe succesvoller de soort evolutionair gezien is, hoe beter het geregeld is met het behoud van de zorgende en zogende individuen.
De mens kan met gemak worden uitgeroepen tot de meest succesvolle soort op aarde. Nu is het wel vervelend dat dat succes ons een beetje naar het hoofd gestegen is, zodat we nu denken dat we het beter weten en beter kunnen. Uiteraard is dat pure hoogmoed en dat komt meestal uiteindelijk ten val. Maar in die val wordt nogal wat meegesleurd. De Special Effects van het vrouwenlichaam hebben de mannelijke helft van de bevolking gedurende grote delen van onze geschiedenis bang gemaakt. De vrouw kon bloeden zonder wonden, ze kon leven geven en in stand houden, zou ze dan ook niet even makkelijk leven kunnen nemen en vernietigen? Enge luitjes, die vrouwen, die houd je liefst voor de veiligheid maar aan een kort lijntje. En dus kwamen de verhalen over onreinheid, over heksen en pacten met duivels. En de overtuigingen dat vrouwen van nature slecht zijn, maar ook niet tot logisch nadenken in staat en een slaaf van hun baarmoeder, zetel van emoties. Zwak, ziek en misselijk en altijd in nood en met zware behoefte aan redding door en bescherming van ridderlijk heren.

Die algehele staat van inherente incompetentie en minderwaardigheid wordt geculmineerd tijdens de meest essentiële feminine toestanden ovulatie/menstruatie, zwangerschap, baring en borstvoeding. Het klassiek feministische antwoord hierop is een naar mijn smaak typerende Stockholmsyndroom reactie: ”vrouwen zijn gelijk aan mannen, die periodes van vrouwelijke zwakheid moeten worden bestreden, ontkend of platgespoten”. Vrouwelijke zwakheid is de kernterm van dit Stockholmsyndroom symptoom. Echt feminisme moet als eerste herkennen en erkennen dat vrouwen en mannen niet gelijk zijn. Niet beter of slechter, maar anders. Doe je oogkleppen af en kijk rond bij andere zoogdieren: nergens zijn mannen en vrouwen gelijk, hetzelfde. Waarom zou je twee vormen van een soort maken als ze toch hetzelfde zijn? Dat heeft geen enkele zin. Het is juist de bedoeling dat ze anders zijn en andere biologische functies hebben in de instandhouding van de soort. Juist door die verschillende rollen zijn ze wel gelijkwaardig, want beiden even hard nodig.

Wel, nu we dat hebben vastgesteld, kunnen we ook de andere mijnen uit het veld ruimen. Al die idiote regeltjes en vooronderstellingen over dat enge vrouwenlijf dat allerlei enge dingen doet en kan en dus stevig in toom gehouden moet worden. Het wordt tijd dat we die belemmerende korsetten afdoen, net als de Suffragettes, dat we de beknellende bustehouders verbranden als de Dolle Mina’s en weer baas in eigen buik en de rest van ons lijf worden. Vrouwenlijven kunnen kinderen maken, laten groeien en baren en vrouwenlijven kunnen kinderen voeden, koesteren en beschermen. Daarvoor hoeven we niet allerlei ridicule regeltjes te volgen, hele waslijsten aan ge- en verboden te volgen. We hoeven dat lijf alleen maar niet in de weg te zitten en tegen te werken. Denk gewoon: wat zou nicht Gorilla doen? Als nicht Gorilla hoofdpijn heeft en daar speciale kruiden voor nodig heeft, eet ze die, kind of geen kind. Als ze even een flinke sprint moet trekken om aan een aanvallend roofdier te ontkomen, doet ze dat gewoon, kind of geen kind of juist met kind, of die melk nu geschud wordt of niet. En als ze trek heeft in een feestje met haar vriendinnen of haar maatje, dan doet ze dat gewoon, kind of geen kind of juist met kind. Want zeg nou zelf: als nicht Gorilla al die dingen niet zou kunnen doen omdat ze toevallig een kind in of op haar buik heeft, wanneer moet ze ze dan doen? Want voor nicht Gorilla is het net als voor nicht Chimpansee en nicht Orang Oetan en voor jou een normale toestand om ergens een kind te hebben in je buik of op je buik of op je rug of aan je rokken. That’s life.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.