Geplaatst op Geef een reactie

Duistere kant

duistere kant

Niet wat we kunnen of wat onze mogelijkheden zijn bepalen of we van de duistere kant zijn of van de goede, maar de keuzes die we maken op basis van onze mogelijkheden, beperkingen en kennis. De duistere kant of de goede kant – jouw keuze

Mijn inspiratie voor dit stukje werd aangewakkerd door het einde van een film, en wel precies door de wijze uitspraak van Professor Dumbledore (Perkamentus in de Nederlandse vertaling) als Harry bang is dat hij erg veel op een slechte (in de zin van boze of dark-side) tovenaar lijkt, omdat hij dezelfde dingen kan als die slechte tovenaar: ”Meer dan onze vaardigheden, zijn het onze keuzes, Harry, die tonen wat we werkelijk zijn.” (Professor Dumbledore in JK Rowling’s Harry Potter and the Chamber of Secrets, hoofdstuk 18. Aangewakkerd (die inspiratie) omdat ik al van plan was het te gaan hebben over keuzes maken en schuldgevoel (nog maar weer eens) naar aanleiding van weer een oeverloze Facebookdiscussie over de voor- versus nadelen van borst- versus kunstvoeding. Wie het heeft over de nadelen van kunstvoeding wordt vrijwel zonder uitzondering neergezet als iemand die ‘moeders aanvalt omdat ze geen borstvoeding geven’, die hen opzadelt met een schuldgevoel en, vooral, hen vertelt dat ze slechte moeders zijn.

ieder haar eigen keuzeMaar, moeders, je vaardigheden maken je geen slechte moeder, net zomin als Harry’s vaardigheden hem tot een slecht mens of boze tovenaar maken. Het gaat om de keuzes die je maakt. Elke moeder die op basis van haar kennis die ze op een bepaald moment heeft, passend bij haar vaardigheden en binnen haar mogelijkheden, de best mogelijke keuze maakt, is een goede moeder.

Ook wanneer die keuze objectief gezien als de mindere zou kunnen worden beschouwd. Puur rekening houdend met feiten heeft kunstvoeding nadelen (voor het kind, voor de moeder en voor de maatschappij) in vergelijking met borstvoeding. Borstvoeding is de normvoeding en zorgwijze voor mensenkinderen en het volgen van de norm geeft de grootste kans op een normale groei, ontwikkeling en gezondheid. Dit geldt voor het kind, maar ook voor de moeder (organen en functies die worden gebruikt zoals ze bedoeld zijn, zijn over het algemeen gezonder en in betere conditie dan wanneer ze verkeerd of niet gebruikt worden). Zelfs de maatschappij lijdt schade als kinderen geen of weinig borstvoeding krijgen: het kost veel grondstoffen, geeft veel afval en het verhoogt de kosten voor de volksgezondheid (zie: Kan dat niet wat minder?).

Dat zijn gewoon allemaal feiten, geen oordelen. Het is een feit dat een kind dat geen, weinig of kort borstvoeding krijgt statistische gezien een grotere kans heeft op problemen in de groei, ontwikkeling en gezondheid dan een kind dat meer,  uitsluitend of langer borstvoeding krijgt. Net zo feitelijk als dat kinderen van een moeder die in de zwangerschap rookt of alcohol gebruikt statistisch gezien meer risico heeft om met aangeboren ziektes of aandoeningen of een lager geboortegewicht geboren te worden. Deze feiten niet openbaar maken uit angst een moeder een schuldgevoel te geven is eerlijk gezegd een domme strategie. Want wie niet beschikt over volledige en correcte informatie kan geen goede, verantwoorde keuzes maken. Ouders hebben recht op volledige en correcte informatie om hun eigen keuzes te maken. Ze hebben recht op zorgverleners die achter hen staan in de keuzes die ze maken en die de kennis en vaardigheden hebben om hen daarin te steunen. Dat is ook voor die zorgverleners een keuze om te maken. Niet de hoeveelheid kennis die zij in hun hoofd gestampt hebben gekregen tijdens hun opleiding, maar de keuzes die ze maken hoe die kennis in te zetten voor het welzijn van hun cliënten, bepaalt of zij goede of slechte zorgverleners zijn; passend bij de titel: of zij zorgverleners van de duistere kant zijn of van de goede.

De enige foute keuze, die je naar de duistere kant zou kunnen brengen, is een verkeerde keuze terwijl je heel goed weet dat er een betere keuze is, en dat die binnen je mogelijkheden is, en die keuze toch niet maken. Dus willens en wetens de verkeerde keuze maken. Hoe noemen we dat ook alweer als je je daar later slecht over voelt?

Gelukkig kun je de meeste keuzes ook omkeren en wat anders kiezen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.