Geplaatst op 9 Reacties

Voor de gek gehouden

voor de gek gehouden

Voor de gek gehouden worden kinderen, moeders en ook de zorgverleners zelf als ze met verouderde, niet wetenschappelijk gebaseerde adviezen komen

Eerder beschenen op het oude blog in 2015, maar er blijven nog steeds reacties komen

Naar aanleiding van Moeilijk doen kwamen er uiteraard wat discussies los, waaronder deze:
Bij mij zei het cb rond die periode dat mijn zoontje maar op z’n eigen kamer moest en het gewenning werd dat hij nog steeds nachtvoedingen kreeg….

Hier ook hoor. Kreeg het gevoel dat het wel erg slecht met mij moest gaan met ‘al’ die nachtvoedingen. Gelukkig sta ik stevig in mijn schoenen. Zo voed ik ook maar met 1 borst, gewoon omdat het zo liep. Dat kon toch ook niet, dan kreeg hij nooit genoeg. En 2 seconden later zeggen dat hij te dik was volgens de lijn… Toen heb ik maar even heel hard gelachen. Toen ze vervolgens met mijn oudste de discussie aanging of het ogentestplaatje een laars of schoen was, had ik mijn beslissing gemaakt en heb bedankt voor vervolgafspraken. Ja ik moest mijn zoontje van 3 maanden op gaan voeden…..

Hij kon echt niet meer constant eten krijgen zoals in de baarmoeder. Eerlijk gezegd verzwijg ik nu het samenslapen en de nachtvoedingen. Als ze vragen hoe hij slaapt, zeg ik Prima! Want dat vind ik namelijk ook. Ik heb geen zin in vragen of aantekeningen bij ons gezin. Het is jammer maar helaas zo.

voor de gek gehoudenEn dan kwam ook nog blog van een Amerikaanse collega langs over de hardnekkigheid van de adviezen rond de timing en tijdsintervallen tussen voedingen. The Dangerous Game of the Feeding Interval Obsession – Emma Pickett breastfeeding support.

Als titelfoto had ik ook kalenders of agenda’s of werkschema’s kunnen nemen. Allemaal heel nuttige dingen, maar niet als het gaat om het zorgen voor en voeden van baby’s en jonge kinderen. Voor zorg- en zooggedrag maken deze zaken het alleen maar moeilijk als het ook makkelijk kan en ze houden iedereen voor de gek. ze houden de zorgverlener voor de gek die het adviseert; ze houden de moeder voor de gek die denkt dat ze het zo allemaal goed doet; en ze houden de kinderen voor de gek die er geen hout van snappen.

En toch blijven die achterhaalde en nergens op gebaseerde adviezen maar gegeven worden. Door (schoon-)moeders, tantes en de achternicht van de buurvrouw van je oudoom, en door zorgverleners rondom baring en kraambed en die van het consultatiebureau. Die laatste twee zijn uiteraard ernstiger, dat zijn de mensen waarvan je zou moeten kunnen verwachten dat ze goede, wetenschappelijk gebaseerde adviezen geven rondom de zorg voor en de voeding van je kind. Daarop zou je blindelings moeten kunnen vertrouwen. Zou moeten kunnen. Mean little basterds zijn dat, die paar kleine alledaagse woordjes. Zou. Moeten. Kunnen. Maar kunnen vaak niet. Dan blijven er drie mogelijkheden over:

  1. moeder herkent onzin niet als onzin en volgt de adviezen op;
  2. moeder herkent de adviezen als onzin en gaat in discussie of weigert ze op te volgen en laat dat duidelijk merken, en krijgt een kruisje op haar dossier ”moeilijke moeder” of zelfs, zorgelijker, ”zorgweigeraar”;
  3. moeder herkent nonsens als ze het ziet, maar laat dat niet merken, zegt wat de zorgverlener graag hoort en doet thuis haar eigen zin.

Ik begrijp volkomen waarom moeders geen volledig antwoord meer geven of zelfs glashard liegen; het scheelt een boel ergernis en stress. De andere kant van dat verhaal is wel dat de mensen van die CB’s in hun eigen verhaaltje blijven geloven en dus telkens opnieuw nieuwe moeders die sprookjes op de mouw blijven spelden. En er dus steeds maar moeders met optie 1 bij blijven komen. Optie 2 zou ”het juiste” zijn om te doen, maar welke moeder wil zichzelf in die situatie plaatsen? De tussen optie om ze vriendelijk te bedanken voor de genomen moeite en af te zien van verder gebruik van deze diensten. Ook dat kan een kruisje ”zorgweigering” opleveren en dat wil ook niet iedereen. Dat kan in sommige gevallen tot een boel narigheid leiden, inclusief meldingen bij ”Veilig Thuis” (voorheen AMK). Dus kiezen moeders die nonsens herkennen als ze het zien in overgrote mate voor optie drie: ja en amen zeggen en thuis verder je eigen ding doen.

voor de gek gehoudenOnzinnige advisering is een belangrijke factor bij vroegtijdig stoppen met borstvoeding
In een discussie over dit thema stelde een collega voor om dan maar een zwartboek aan te leggen. Ik wil daar wel een aanzet toe geven. Mogelijk met een Facebook groep erbij. Laten we eerst eens hier beginnen. Laat in de commentaren op dit blog weten welk onzinadvies je kreeg (van kraamzorg, cb of andere zorgverlener). Vertel geen namen van instellingen of individuele zorgverleners, een regio mag er wel bij en het soort instelling of soort zorgverlener. Het gaat dus, even voor de duidelijkheid, om adviezen over (beperking van) het aantal voedingen per etmaal, beperken of stoppen van voedingen in de nacht, laten huilen, alleen te slapen leggen, introduceren van vast voedsel voor 6 maanden, bijvoeden met kunstvoeding, etc. en om opmerkingen over je laten gebruiken als speen, slechte gewoonten en verwennen.

Wie weet als we voldoende informatie verzamelen dat er eens iets kan gaan veranderen in het soort adviezen dat wordt gegeven en de manier waarop moeders worden begeleid. Overstroom me maar met reacties!

26 gedachten over “VOOR DE GEK GEHOUDEN” op de vorige locatie van dit blog

Ellen

14 AUGUSTUS 2015 OM 10:46
Adviezen die ik van de verpleegkundige op het consultatiebureau kreeg, en vervolgens negeerde:
– s nachts laten huilen of een beetje water geven
– op een leeftijd van vier maanden starten met bijvoeding, potjes van de bekende babyvoedingsfabrikant waren net zo goed als verse groenten en fruit
– tijd tussen voedingen rekken met een fopspeen zodat mijn borsten voller zouden zitten en mijn zoon uit zichzelf meer tijd tussen de voedingen zou laten
Tja, ik ben blij dat ik de informatie ergens anders dan bij het bureau vandaan heb kunnen halen. Anders weet ik niet hoe ons borstvoedingsverhaal geëindigd zou zijn…

Carla

14 AUGUSTUS 2015 OM 11:03
Ohja, die bijvoedingen met 4 maand inderdaad! En Rapley was niet bekend op cb. Dat kon ook niet echt goed zijn want dan kreeg hij niet voldoende binnen..

Er komen steeds meer foute adviezen terug in mijn herinnering, had er veel geblokt. Over dat ‘van bv s nachts krijgt kind cariës’ heb ik zelfs nog een aantal artikelen toegestuurd nav een discussie met de arts. Nooit meer wat van gehoord..
Kraamhulp, 3,5jaar geleden: borst afwisselen, op tijd voeden (wekker zetten in de nacht), tijd en borstkant opschrijven, niet samen slapen (ook geen cosleeper), niet te vaak aanleggen. Cb: na 3 maanden geen nachtvoedingen meer nodig, kans op verwennen en slecht ritme moeder en kind. Na 2 jaar bv niet meer nodig, zuinig doen met suiker niet nodig: kan hij wennen aan zoet.Verloskundige 1,5 jaar geleden: bij tandemen eerst baby, anders was er niet genoeg voor baby. Cb: voor tandemen heb je niet genoeg melk, baby moet 2 borsten aangeboden krijgen, bv na 2 jaar zorgt voor overgewicht (want zoon was boven lijn), beter koekje ipv bv s avonds.
Ik ben discussies wel aangegaan en onderbouwd waarom ik voor bepaalde dingen koos (samen slapen, dragen, lang voeden, geen toegevoegde suikers etc), helaas vond ik geen gehoor, vaak omdat mijn kinderen niet binnen de lijntjes bleken te passen. Op het computerscherm kijken gaf haar meer informatie dan kijken naar mijn kinderen blijkbaar.
Geen idee of ik een kruisje heb, hoogst waarschijnlijk wel…

femke

14 AUGUSTUS 2015 OM 10:52
Van een wijkverpleegkundige op het cb kreeg ik het advies om te stoppen met ‘S nachts borstvoeding geven. Water zou volgens haar beter zijn om te geven als zoontje wakker werd en dorst had omdat hij van borstvoeding in de nacht cariës zou ontwikkelen… Of ik moest na iedere voeding in de nacht zijn tanden gaan poetsen…..

laura

14 AUGUSTUS 2015 OM 11:09
Heb je even? Het consultatiebureau bij mijn eerste: de arts raadde me met 4 maanden aan om met bijvoeding te beginnen, en hij mocht toen echt nog maar 4 borstvoedingen op een dag hoor! Met 6 maanden zaten we nog op 2 voedingen per dag. Needless to say dat dat geen langdurige bv.periode was. Ook kreeg ik inderdaad het laten huilen advies bij hem. Bij de tweede kreeg ik op haar geboortedag al zoveel bv ondermijnende adviezen dat ik, als ik niet beter wist, niet eens begonnen was met bv. De kolf mocht niet afgesteld worden want dan trok ik mijn tepels kapot, ik mocht haar beslist niet voeden op verzoek, ze moest voor en na de voeding gewogen worden om te kijken of ze wel voeding binnen kreeg (mind you, ze was dus amper 6 uren oud he). En samen slapen was levensgevaarlijk!! Toen haar groei ging stagneren (waar nog steeds geen reden voor is gevonden al heb ik wel een vermoeden) werd als eerste de bv op de schuld gegeven door de kinderarts. Er zat vast niet genoeg voeding meer in de bv, dus stoppen was beter. Ook bij de huisarts kreeg ik heel stellig te horen dat bv na de 6 maanden alleen nog maar water bevatte en geen voedingsstoffen meer. En wat ik nog het ergste vond, maar dat was niet bij mijzelf, was dat de vk werkelijk waar genoemd heeft dat blauwe melk alleen maar water was. De dame in kwestie kolfde dus wat af (tijdens haar stuwingsdagen) en er dreef maar een heel klein laagje vet op van 2 mm. Uiteindelijk is ze, juist om dat advies, gestopt met voeden. En dan hebben zowel de vk als het ziekenhuis dus een bv – certificaat!!

janneke

14 AUGUSTUS 2015 OM 13:11
Oef.. De kraam heeft mij ” bewezen” dat mijn melk te weinig voedzaam was:
1e na een flesje mm (ze dronk nog niet live) had dl vlugger honger dan na zo’n hoeveelheid kv.
2e na etmaal meest mm was ze minder aangekomen dan de kv dag ervoor.
Je hebt niet genoeg melk (melk kwam pas op dag 8op gang).
De vk zei: ” normaal ben ik echt heel erg voor borstvoeding hoor, maar in jouw geval raad ik aan om te stoppen, want je bent te onzeker om boratvoeding te geven……”
Jeetje …. Over hoe je een onzekere kersverse mama kunt onderuithalen…..

margreet

14 AUGUSTUS 2015 OM 13:12
Tijdens een controle bij de kinderarts, was ons mannetje aan het huilen. Ik stond met hem op de arm, te troosten, toen ik ineens dacht, ik heb borsten hahaha. Dus hup zitten, borst erin, kind stil, gesprek kon weer verder. Zegt de kinderarts “het is niet de bedoeling dat borsten zorgen voor troost” huh wat!! En omdat ins mannetje iets was afgevallen, moest ik meteen bijvoeden met KV. Ik heb de arts heel raar aangekeken en gezegd, no way!! Na een week moesten wij terug komen. In die weken contact gezocht met een LK, die steunde mij, en vond bijvoeden helemaal niet nodig. Bij de volgende controle kreeg ik een andere arts en was er niks meer met ons mannetje
Op het cb krijg ik elke afspraak weer, van de wijkverpleegkundige de vraag, “nog steeds bv?” En “hoe vaak voed je?” Onder tussen hangen haar vingers boven de cijfers van haar toetsenbord. Het antwoord op verzoek, tja daar neemt ze liever geen genoegen mee. Terwijl ik denk, kijk eens naar het kind, lijntje loopt goed, ontwikkelt zich goed.. maar goed.

Cynthia

14 AUGUSTUS 2015 OM 13:15
Verloskundige: Dat de kleine, 5 daagjes oud, geen strak tongriempje had zoals de kraamhulp had geopteerd, maar dat ik spruw had. Dat laatste klopte, dat eerste niet en dat zorgt tot op de dag van vandaag (kleine is nu twee) voor pijnlijke voedingen.
CB rond de 1e verjaardag op mijn aangeven dat de kleine zo’n 90% vd voeding uit moedermelk haalde en 10% uit vast voedsel (op z’n Kleintjes): ‘maar ze moet nu wel echt gewoon voedsel leren eten hoor! Je moet het ook wel fijnprakken…’
Maar dat was het dan wel. Denk ik. Ik leg makkelijk onzin naast me neer.

Caroline

14 AUGUSTUS 2015 OM 13:46
Toen mijn oudste dochter 3 maand was, kwam ze niet goed genoeg bij volgens het consultatiebureau (Kind & Gezin, Antwerpen). Advies: bijvoeden met kunstvoeding. Ik wist niet veel van borstvoeding, maar ik wist wel dat als je met kunstvoeding begint, je enkele weken later geen melk meer hebt. Dan moest ik maar met vaste voeding beginnen (groenten- en fruit pap): daar zou ze van gaan bijkomen. Dat heb ik geprobeerd maar ze was nog niet toe aan eten met een lepeltje: het was een ramp. Na drie maand sukkelen heb ik borstvoedingsorganisatie LLL ontdekt. Zij waren de eersten die vroegen hoeveel voedingen ze kreeg, en zeiden dat ik dat aantal moest verhogen. Door hen heb ik haar (en de volgende kinderen) nog lang en succesvol borstvoeding gegeven. Vanaf mijn tweede kind ben ik niet meer naar Kind & Gezin gegaan.

Marieke

14 AUGUSTUS 2015 OM 14:06
Herkenning alom: Bij de geboorte van mijn zoon 4350 gram: Verplicht bijvoeden, 3x10cc vanwege zijn gewicht. Ik vroeg waarom, zei de vk: Je Wilt toch niet dat hij opgenomen wordt vanwege schommelende glucosewaarde? Niks gemeten, maar wel dreigen..
Zelfde zoon. 2 maanden, op het CB: 1 van de nachtvoedingen mocht er wel af, want hij groeide goed. Ik was te verbijsterd om te vragen hoe ze dat dan voor zich zag, en of dat de groei niet zou beïnvloeden.
Met 4 mnd: Je mag gaan bijvoeden he. En toen ik zei dat we nog 2 maanden gingen wachten: Ja dat is wel beter bij bv.
Oudste dochter, op het CB rond 9 maand. Slaappatroon was zoals ik nu weet heel normaal, maar toen vond ik het heel zwaar. Zei de vpk: Je Wilt niet laten huilen? Dan heb ik geen advies meer voor je.
Zo kind-onvriendelijk allemaal, om te huilen eigenlijk.

Marina

14 AUGUSTUS 2015 OM 15:36
De vpk van het consultatieburo zei dat 5 voedingen op een dag wel wat weinig waren op ongeveer 6 weken. Het kon niet echt kwaad…. Gelukkig had ik een goede opslagcapaciteit en duurt mijn borstvoedingsverhaal meer dan 2,5 jaar ondertussen….. Ook vond ze het niet erg dat we op 3 weken een fopspeen introduceerden. (wisten wij veel….) Hier ook: gelukkig nooit zuigverwarring gehad!

janneke

14 AUGUSTUS 2015 OM 17:12
En ook: De kraam bepaalde hoeveel mm mijn dochter mocht hebben…… (en maakte vervolgens duidelijk dat ze TE snel weer honger had). Ohja, en om dochter te sussen werd gauw een speentje uitgepakt……

Diewertje

14 AUGUSTUS 2015 OM 19:20
In het ziekenhuis (oost Brabant) na m’n thuisbevalling (moest met spoed naar het ziekenhuis door een fluxus) werd m’n oudste zoontje nogal hardhandig aangelegd terwijl ik ook nog flink gehecht werd, waardoor ik geen tijd had om hem aandacht te geven. Hij werd hardhandig op m’n borst gedrukt met z’n hoofd waardoor hij later een aversie van m’n borst kreeg en (gelukkig toch nog) alleen nog met een tepelhoedje wilde drinken de rest vh jaar.

Francien

14 AUGUSTUS 2015 OM 20:09
ZH Sint Jansdal Harderwijk. ZL was te zwaar (4350gr) en viel daarom in het ‘glucose-protocol’. Iedere 3 uren bloedsuikers geprikt, iedere 3 uren bijgevoed met 20cc KV(!!) ookal waren zijn waardes (op 1x na) goed en had ik bij de eerste voeding al melk. De volgende dag naar huis en tot dag 5(!) bijgevoed, ook al zat hij inmiddels al ruim boven geboortegewicht. Ik vroeg aan de kraamverzorgster of we het bijvoeden niet konden stoppen. Ze moest even overleggen met de verloskundige. Nou vooruit, dat kon nu wel eens…
Ook is er in het ZH bij de eerste keer aanleg flink ‘geholpen’ met aanhappen (lees: hoofdje vastgepakt en op mijn borst geplant).
De voedingen deden mij pijn, maar niemand nam de moeite om goed mee te kijken. Verpleegkundigen wisten na een halve seconde kijken te zeggen dat hij goed aanhapte en deden verder niets. De kraamverzorgster thuis viste na 2 dagen pijnlijden een tepelhoedje uit haar tas. Toen ik vroeg hoe ik die moest gebruiken zei ze dat de inkeping ‘gewoon naar boven’ moest wijzen.
Na 9 weken huilend van de pijn voeden en de wondjes in de mond van mijn baby door het tepelhoedje zijn we bij een LK van het ZH langsgeweest. Ze was erg behulpzaam, heeft uitgebreid de tijd genomen en we hadden ook al uitgebreid mail- en telefonisch contact gehad. Ze constateerde een te strak lipbandje. Tongriempje was oke. Het lipbandje kon meteen geknipt worden door een arts in het ZH. 5 minuten later konden we terecht. Hij constateerde ook een te strak lipbandje, maar hij ging hier niets aan doen. Ik hield vol en hij ging overleggen met de LK. Toen hij terug kwam wilde hij er nog steeds niets aan doen. Ik moest maar voeden met ‘zo’n plastic ding’ (dat deed ik al en dat heeft ons véél verder van huis gebracht), waarop ik heel hard heb staan huilen. Of het door de tranen of door mijn vasthoudendheid kwam weet ik niet, maar hij zei ‘nou vooruit, dan knip ik wel’. Een (half) knipje, een paar drupjes bloed en 10 seconden huilen later dronk ZL pijnloos aan de borst!
De volgende dag door zowel de LK als de betreffende arts gebeld hoe het nu ging. Vooral de arts was enigszins verbaasd, maar zei dat hij in het vervolg minder terughoudend zou zijn wat betreft knippen van lipbandjes.:-)
Toen ZL 6 maanden was had ik echter nog steeds het idee dat er iets niet goed ging met drinken. We kwamen bij een hele fijne LK in Ede terecht. Zij heeft het lipbandje verder geknipt en het te strakke (verborgen) tongriempje, welke dus tot die tijd niet ontdekt was.
Nu voed ik al ruim 22 maanden ons zoontje en binnen een paar weken ook ons 2e kindje (kan elk moment geboren worden), maar dit is absoluut niet te danken aan de hulpverleners die wij op ons pad zijn tegengekomen.
Het CB is tot nu toe nog verbazingwekkend borstvoedingvriendelijk geweest.

H.S.

14 AUGUSTUS 2015 OM 22:36
In t ziekenhuis: een baby mag niet vaker dan elke 3 uur drinken anders wordt ze misselijk.
Ze mag pas mee naar huis als ze 8 flessen leeg drinkt. Eigenlijk moest de nacht fles ook nog eerst afgebouwd worden maar omdat ik aangaf geen probleem te hebben met nachtvoedingen gingen ze akkoord met naar huis met nachtvoeding.
Tepel-speen verwarring bestaat niet.
Nauwelijks hulp bij aanleggen.
Mededeling dat wordt niks met die tepels.
Bijvoeden met kv door > 10% gewichtsverlies wat in mijn ogen ontstaan is door vals hoog geboortegewicht.
Verloskundige: 3x per dag kolven is genoeg om je productie op gang te brengen. Je moet ook aan jezelf denken. (Zonder live aanleggen ivm gescheiden zijn).

aafkeplanting

15 AUGUSTUS 2015 OM 07:31
Advies bij de bv uit het ziekenhuis? Gewoon geen. Dochter hardnekkig tegen borst aanleggen meerdere malen. Toen mijn dochter de borst en mm uit fles ging weigeren na 3 maanden om onduidelijke reden werd er vanuit het cb gezegd:we zijn pro bv maar als het niet gaat dan over op kv. Why? ? Vanuit dokter, cb en kinderarts geadviseerd om met 4 maanden met hapjes te beginnen sommige kindjes lusten niet zo mm. 5 bv voedingen waren normaal met 4 maanden en toen mijn kind weigerde en van het flinke duimen na uren in slaap viel zei de pedagoog dat ze geen honger zou hebben want ik bood met alle liefde aan maar ze wou niet. Ze zei dat pedagogen en visie vanuit bv vaak botsten. Het in slaap drinken van mijn dochter zou ik doen voor de rust van mijzelf (anders zou ze huilen) dan dat ik het goede voor haar zou doen (zelf in slaap vallen). Ik moest haar maar laten huilen. Het cb zei om geen oogcontact met haar te maken als ze op bed lag. Dat mijn dochter graag bij mij wou zijn was uit den boze.

Nathalie

15 AUGUSTUS 2015 OM 08:07
19 maanden geleden een oudere Vlaamse vroedvrouw aan huis: er moest minstens 2 uur tussen de voedingen zijn. Vroeger kon het geen honger zijn. Voor een pasgeborene streven naar 7 voedingen per dag, de tijd rekken met fopspeen en zo naar 5 voedingen toe werken. Maar 1 borst per voeding aanbieden. Vanaf 6 weken kan je het kind verwennen. Als ze krijsen weet je dat ze nog leven.
De draagdoek is gevaarlijk. Er gebeuren vaak ongelukken mee. Op 3 maanden groentepap en fruitpap.

15 AUGUSTUS 2015 OM 15:10
zl een paar dagen oud was, was hij s avonds uren aan het clusteren. Lekker bij mama liggen en steeds wisselen tussen mijn borsten. Ik was supertrots dat hij zo graag bij mij dronk en vond het hartstikke gezellig, maar de vk vroeg meteen of ik niet te weinig melk had. Gelukkig was de kv gelijk heel stellig dat dit niet zo was. Dezelfde vk adviseerde trouwens een paar dagen later om lekker samen te gaan slapen, een advies waar ik haar 2,5 jaar later nog steeds dankbaar voor ben
de verpleegkundige van het cb zei elke keer dat ik haar zag, dus ook de eerste keer dat ze aan huis kwam toen zl 11 dagen oud was: Ja als je zeker genoeg van jezelf bent, is het natuurlijk heel goed om bv te geven!
Pfff… Als je onzeker bent over je borstvoeding is het haar taak om je gerust te stellen!
toen ik bijna weer aan het werk moest (toen zl 12 weken was), vertelde ik aan de arts op het cb dat ik het heel spannend vond om 3 (lange) dagen te moeten gaan kolven en of ik wel genoeg bij elkaar zou krijgen voor zl. Ze vroeg helemaal niet door en had geen enkel ander advies dan: Als je niet genoeg gekolfd hebt geef je toch gewoon een flesje kv erbij!

Monique

15 AUGUSTUS 2015 OM 17:03 BEWERKEN
Enkele opmerkingen/adviezen van het cb:

-Met 3 mndn om de 4 uur voeden. Tussendoor een fopspeen.
-Niet meer in de nacht voeden.
-Baby in de kraamweek al wakker op bed leggen om het te leren zelf in slaap te vallen. Ze mogen zich best in slaap huilen. Als ik wilde dan mocht ik na 20 minuten wel even mijn baby oppakken en troosten, maar daarna wel weer terug in bed leggen.
Met 6 mndn: ‘ook, geef je nog steeds bv, wat knap.
-Met 6 mndn een voedingsschema met 3 keer een melk voeding of bv verder heel veel fruit, groente, brood, diksap enz.
-Alles aan mijn kinderen was altijd goed: motoriek, sociaal, brabbelen, rondkijken, de omgeving verkennen enz. behalve hun gewicht. IEDERE keer bij alle 3 mijn kinderen werd het opgenoemd dat ze zo klein waren.

Ilja van Ketel

17 AUGUSTUS 2015 OM 08:38
Verkeerd advies van de kraamverzorgster 2 uur na de bevalling. Als in de nacht haar suikerspiegel te veel zou dalen dan moest ik maar kunstvoeding geven. En ze haalde al een flesje uit haar zak.
Gelukkig was het mijn derde kindje die kerngezond thuis ter wereld kwam. Dus ik heb de kraamverzorgster gezegd dat ze dat flesje maar weer snel moest meenemen en dat er niks deugde van haar advies.
Volgens haar was het protocol.

Joyce

19 AUGUSTUS 2015 OM 07:05
Ons zoontje was elke avond en nacht erg onrustig. Hij overstrekte zich vaak en lag alsmaar te wringen en kreunen. Hij had overduidelijk ergens last van. Slapen deed hij steeds slechter en aan de borst drinken ging steeds moeizamer. Uiteindelijk na een nacht overtrekken en wringen gingen we ermee naar de huisartsenpost. De huisarts keek hem na en vond het een vrolijk ventje die er goed uitzag. Ze dacht aan een virale infectie en we moesten hem maar paracetamol geven. Dit advies heb ik niet opgevolgd. Zelf had ik het idee dat hij reageerde op hetgeen wat ik at. Ik dacht aan koemelk, dus ben gestopt met het nuttigen hiervan. Uiteindelijk merkte we verbetering. Helaas bleef de onrust en kwamen er reflux achtige klachten bij. Dit hoorde bij een koemelkallergie, dus moesten we hem hiervoor maar medicijnen geven. Dit ging tegen mijn gevoel in, dus dit deed ik minimaal.
De klachten bleven ondanks alles bestaan. Ik besloot om een lactatiekundige in te schakelen en mee te laten kijken tijdens het voeden. Ze begreep niet waarom hij zo onrustig en huilerig dronk. Ik deed niks verkeerd. Lag echt aan hem zelf ( + / – 3 maanden jong ). Uiteindelijk kwam ik er zelf achter dat hij ook heftig reageerde op noten, pinda’s en zaden. Hier ben ik ook acuut mee gestopt en ook hierna merkte we verbetering. Helaas bleef de onrust. Ik wist me geen raad meer.
Ik heb een mail met mijn verhaal gestuurd naar Stefan Kleintjes. Kort daarna een telefonisch consult gehad. Hij hoorde heel mijn verhaal aan en vroeg me in zijn mondje te kijken. Hij dacht nm aan een te strak lipbandje en evt te kort tongriempje. Dit zou bevestigd moeten worden door lactatiekundige Gonneke van Velthuizen, omdat Stefan te ver van ons vandaan woonde.
De conclusie was uiteindelijk idd een te strak of kort lipbandje en tongriempje. Ons zoontje was inmiddels 5 maanden en mijn man en ik waren bekaf. We hebben ook nog een dochtertje van 2 jaar.
We besloten gezien zijn leeftijd het lipbandje en tongriempje te laten laseren. Diezelfde avond nog dronk ons zoontje goed aan de borst. Hij had zijn medicatie niet nodigen en sliep heerlijk rustig. Wat duurde 5 maanden lang, maar wat zijn we dankbaar dat de oorzaak gevonden is en er een tevreden kereltje voor terug kregen.
We hoopte dat het mee zou vallen met de allergieën, maar helaas zijn die er nog wel. Ik geef nog gewoon borstvoeding en ik ben op dieet.
We gaan gewoon door!!!

9 gedachten over “Voor de gek gehouden

  1. Hier bij de 1e 0,0 begeleiding gehad vanuit het ziekenhuis. Dochter was dysmatuur (Maar dat bedachten ze zichzelf pas 10 uur na de bevalling). Ze was 1x aangelegd op de verkoeverkamer na mijn keizersnede. Verder de hele dag geen verpleegster gezien voor hulp bij het voedden, dochter ‘sliep’ zo lekker.

    Tot ze rond 19.00 bedachten dat ze misschien eens op haar bloedsuiker geprikt moest worden… nou toen gingen alle alarmbellen en moest er op stel en sprong bijgevoerd worden (met een fles).
    Mijn vraag naar cupfeeding werd door de kinderarts van tafel geveegd…
    Dochter kwam op de couveuse afdeling terecht (In een gewoon bedje) omdat ze steeds op haar bloedsuiker geprikt moest worden. Ik lag een half ziekenhuis en verdieping hoger…

    ‘Gelukkig’ werd ik iedere 3 uur met mijn bedje naar dochter gereden om te voeden. Maar werd ze ook steeds gewogen en als het niet genoeg was werd ze bijgevoerd (toen gelukkig wel met clipje, hulde aan de couveuse afdeling)

    Na een paar dagen (dochter deed het goed, op die suikerspiegel na) wilde ze een keer na 2 uur al eten ipv 3. De verpleegsters van de kraamafdeling wilden me niet brengen want zij zaten in overdracht… de verpleegster van de couveuse afdeling is me komen halen (wederom hulde).

    Dag later mocht dochter vanwege haar suikerspiegel nog niet terug bij mij op de kamer. Toen heb ik in wanhoop tegen de kinderarts geroepen, als ik u zeg dat ik stop met de borstvoeding ligt ze over een uur weer bij me. Hij ontkende het niet eens, maar zei alleen maar: maar mevrouw u wil borstvoeding geven…

    Jullie snappen bij de 2e ben ik naar een ander ziekenhuis gegaan (weer keizersnede), en een van de eerste dingen die ik uitgezocht heb is of in dat ziekenhuis een afwijkende bloedsuiker reden is om moeder en kind te scheiden.
    Dan maar iets verder rijden….
    Gelukkig was het bij de 2e niet nodig!

    Nog later begreep ik pas hoe kantje boord het met de eerste is geweest… ze had op een bepaald moment een bloedsuiker van 1,6 (2,0 is potentiële hersenschade). Dus we waren ws toch wel op de couveuse afdeling terecht gekomen, maar de aanloop had heel anders kunnen zijn wat mij betreft…

    1. Wat een traumatische ervaring. Dat het kantje-boord was is waarschijnlijk volledig te wijten aan het slechte beleid

  2. Na bevalling met veel bloedverlies nacht in ziekenhuis gebleven. Kindje mocht gelukkig op de kamer bij mama maar mama kon niet zelf het kind pakken uit dat Nate plastic bakje. Verpleegster of wie t ook was is 1x langsHeeft snachts, kind sliep toen. Of ie wakker gemaakt moest worden? Ik had geen flauw idee, daar zou iemand voor zijn die mij zou begeleiden bij de borstvoeding en aanleggen enzo? Nou hij bleef maar slapen. Uiteindelijk de eerste nacht de hele nacht niet aangelegd!
    Volgende dag naar huis, ik weet t niet meer goed maar vermoed dat ie 2 of 3 keer is aangelegd…
    Hij sliep de hele tijd (nu denk ik ja logisch!)
    Thuis de opstart kraamhulp, wat tips gekregen en de eerste nacht thuis. Hoevaak gedronken? Geen idee…
    Het is dat er een hele goeie kraamhulp kwam, anders was na 2 dagen thuis er kv ingegoten want melk kwam niet (logisch als je niet aanlegsteiger hè) en gewicht was al op -7%
    Doorzetten, elke 1,5 uur aanleggen. Uiteindelijk resulteerde dit in enorme stuwing en overproductie, het andere uiterste .
    Agv de enorme melkstroom kind overvol, spuugde dus veel.
    Mevrouw van CB kwam thuis langs na een week ofzo en zei als eerst: jbpm, indikken die melk.
    Mijn reactie: nou nee, de melk is prima hoor ik ga niet aan een perfect natuurproduct iets toevoegen. Kind is een week oud!
    Dat vond ze wel raar, dat ik zomaar tegen haar inging.

    Overproductie bleef, spugen bleef.
    Elke 1,5 uur drinken bleef enbwist ik veel toen, dat dat prima was, ik hoorde alleen maar van CB, schoonmoeder etc dat er 3 uur tussen moest.
    Lactatiekundige ingeschakeld. Geen goede voeding geobserveerd, geen overproductie vastgesteld, niet gekeken naar de enorme toeschietreflex (echt, 3 meter ver was normaal) Haar advies: rek de tijd tussen de voedingen maar met een pink erin tot hij minimaal 2 liefst 2,5 uur ertussen heeft.

    Uiteindelijk door veel lezen en internet en dit fantastische blog geleerd wat wel normaal is.

    Na 3 maanden kwamen de eerste opmerkingen al. Nog steeds bv? CB zelfs weer: nog 10 voedingen per dag? Snachts nog? Dat is wel veel!
    Ja maar ik doe het wel zo want we doen het er goed op samen..

    Toen kwam de bijvoeding om de hoek, godzijdank voor de kleintjes methode! Na 6 maanden wachten wederom commentaar van CB en schoonmoeder, zo raar allemaal was het. Kreeg te weinig binnen, bv was niet voldoende meer etc etc.
    Alle uitleg en onderbouwing ten spijt maar ik ben blij dat ik voet bij stuk gehouden heb.
    Inmiddels 2 jaar, eet zelf met lepel en vork en kluift een appel zo naar binnen.
    En nog altijd in slaap vallen bij mama aan de “melkies”
    Heerlijk!

    Zo blij dat ik niet geluisterd heb!

    1. Sterke vrouw! Goed dat je alleen naar je eigen hart en je baby luisterde!

  3. Bij de eerste in het ziekenhuis bevallen. Snachts verpleging er bij geroepen omdat het niet helemaal lukte. Ik kreeg een tepelhoedje en de volgende dag kwam de lactatiekundige wel langs. Uiteindelijk met wat geklooi de nacht door gekomen. De lactatiekundige gaf de volgende dag aan dat ik echt geen tepelhoedje nodig had, we moesten er alleen even inkomen.

    Na een week of 2 begon ze steeds meer te huilen, cb is een aantal keer thuis langs geweest, en ik bij hun. Ik gaf aan dat ze vermoedelijk verborgen reflux had, werd een beetje weggewuifd want terug in slikken was juist goed!

    Toen ze bijna 8 weken oud was kreeg ze dus wel medicatie voir de verborgen reflux, die ze heeft moeten gebruiken toen ze 1 werd.

    De 2e had een snelle bevalling, is anderhalve dag misselijk geweest waardoor ze bijna 10% afgevallen was. De 2e dag na de bevalling moest ik gaan bijvoeden vande kraam hulp. Het hielp niet want ze ging alleen maar meer spugen. Aangegeven bij de kraamhulp en moest toch door gaan (Heb ik dus niet gedaan) 2 dagen erna was ze niet afgevallen dus mocht ik stoppen.

    Met de bv moest ik de nachtvoedingen rond 9 maanden toch echt stoppen want ze had het niet meer nodig. Afgelopen week weer geweest, ze is nu 14 maand en eet flink vv en krijgt tussendoor ook nog bv. (Bv heb ik alleen niet verteld)Moest haar maar flink vv geven want blijkbaar heeft ze het nodig.
    Waarom moest ik dan stoppen met nachtvoedingen?

    1. Zo veel rare adviezen en toch geef je nog borstvoeding! Chapeau!

  4. […] ook: Voor de gek gehouden en deel je […]

  5. De dag van de bevalling kreeg ik een oxytocine suite vlak nadat mijn baby geboren werd, het werd me gevraagd, maar de uitleg die ik kreeg beperkte zich tot “oxytocine is puur natuurlijk, het is goed om overmatige bloedingen tegen te gaan en het helpt de melk op gang komen”. Vervolgens 1 nachtje in het ziekenhuis gebleven en heel veel verschillende adviezen gekregen over borstvoeding. Ik moest een verpleegkundige bellen om te mogen aanleggen zodat ze konden meekijken. Geen lactatiekundige gezien aangezien ik te snel naar huis ging en daar dan wel eentje kon uitnodigen. De kinderarts die kwam checken heeft bruut de baby van me losgekoppeld door er zijn vinger tussen te steken en ik was zo gechockeerd dat ik niets gezegd heb. De volgende dag naar huis. Zoonlief kwam niet genoeg aan, was meer dan 10% afgevallen. Vroedvrouw icbl die aan huis kwam zei dat ik moest kolven na elke voeding om dit dan bij te geven. Kolven met de elektrische kolf lukte niet goed (max 8 ml na een voeding) dus was haar conclusie dat ik niet genoeg melk aanmaakt. Ze zei ook dat dit kwam omdat mijn borsten zo klein waren. (ze heeft me niet geleerd dat ik ook met de hand kon kolven) Haar volgende stap was water bijgeven omdat de baby stilaan uitdrogingsverschijnselen kreeg.. 5ml na elke voeding. Hij viel (uiteraard) nog meer af, dus werd er kunstvoeding geïntroduceerd. 30ml na elke voeding. Op dat moment zat ik er mentaal helamaal door en kwam mijn moeder met een tip die ons borstvoeding avontuur veranderde. Ze stelde me voor om een leidster van lll te contacteren. Zei hebben me goed advies gegeven en toen hij 4 maanden oud was kon ik de kunstvoeding laten. Het bleef wel altijd nipt… Op 5 maanden naar een kinderarts geweest omdat hij RSV had. Die maakte zich lichte zorgen om zijn gewicht, ze adviseerdde om met vaste voeding te starten om hem zo wat extra calorieën bij te geven. Ik moest hem vooral boter op brood en banaan geven. Gelukkig dit advies geweigerd aangezien ik wel wist dat vaste voeding nog te vroeg was ivm darmrijping. Op 7 maanden werd hij ziek (rota virus), ik vertrouwde op de borstvoeding, maar op een bepaald moment wist ik dat het niet genoeg was. Ik werd onzeker en snelde me naar een kinderarts. Die heeft me uitgescholden en beweert dat kinderen in zuid Afrika beter gevoed worden dan mijn zoon en ik moest er na elke maaltijd 200ml melk inrammen van hem. Als hij niet genoeg aankwam dreigde hij met een ziekenhuisopname, met de woorden daar zullen ze u wel helpen met u baby genoeg te voeden. Ik was bang en volgde zijn advies op (helaas), gelukkig liet mijn zoontje zich niet doen en liet me duidelijk weten dat 200ml echt te veel was na en voeding. We hielden 60ml aan, want meer dronk hij niet na een voeding en hij kwam (net) genoeg bij om een ziekenhuisopname te vermijden. Het heeft daarna wel nog maanden geduurd voor hij terug goed vaste voeding kon eten. Maar hij drinkt nu (op 27 maanden) nog steeds en ik ben 32 weken zwanger. O ja, op consultatie bij de vroedvrouw ivm nieuwe zwangerschap. “oei, u zoontje drinkt nog steeds bij u?” “dat zal u toch moeten afbouwen, anders krijgt de kleinste niet genoeg melk en die heeft het wel nodig. Bovendien is het toch algemeen geweten dat de melk zich aanpast aan de jongste dus is die niet goed voor de oudste” Gelukkig deze dame op haar plaats gezet met de simpele vraag “wat is uw studie achtergrond ivm borstvoeding?” Heb haar vervolgens ook gezegd dat dit erg fout advies is en ze borstvoedingsadvies beter over laat aan mensen die er kennis van hebben. Ja, sorry, maar ik kan het niet meer laten passeren nu, ik spreek er iedereen op aan nu als ik fout advies hoor en als ik twijfel weet ik nu hoe ik juist advies kan verkrijgen. O.a dankzij de fb groep “borstvoeding vraag een icbl lactatiekundige“, heb ik heel veel van geleerd, waarvoor eeuwige dank aan al die lactatiekundigen die dit vrijwillig willen doen.

    1. Wat een dramatisch verhaal, dank je voor het delen. helaas hebben heel veel zorgverleners, inclusief dokters, rondom moeder en kind geen enkele vorm van kennis over borstvoeding en stapelen ze fout op fout. Ik hoop van harte dat je deze keer beter advies krijgt en kunt genieten van deze borstvoeding periode. Ken je ”Het Nieuwe Borstvoeding Boek”? klik eens op de link in de zijbalk. Je kunt dit ook aan je zorgverleners aanraden.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.